Wednesday, August 12, 2009

45.1 Guangzhou (ကြမ္က်ိဳး) သုိ႔

တရုတ္ျပည္ရဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဆြန္ယက္ဆင္ ( Sun Yat-Sen ) အေၾကာင္း ဖတ္တုံးက.. ကန္တုံျပည္နယ္၊ ကန္တုံျမိဳ႔ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ ရတယ္..။ ဆြန္ယက္ဆင္ရဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး ေမြးဖြားရာေနရာ၊ အခ်က္အခ်ာ ေဒသအျဖစ္နဲ႔ ဖတ္မွတ္ခဲ့ရတာပဲ..။ ေနာက္မ်ားမွ.. ကန္တုံ(Canton) ဆုိတာ အဂၤလိပ္အေခၚအေ၀ၚ ျဖစ္ျပီး.. တရုတ္လုိကေတာ့ ကြမ္တုံးလုိ႔ ေခၚေၾကာင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ျမိဳ႔ေတာ္ကုိလည္း ကန္တုံ အစား.. ကြမ္က်ိဳးလုိ႔ ေခၚမွန္း သိရေတာ့တယ္..။

ကြမ္တုံးျပည္နယ္က ကမၻာေက်ာ္ ေဟာင္ေကာင္၊ မကာအုိ တုိ႔နဲ႔ ဟုိဖက္ကမ္း ဒီဖက္ကမ္းျဖစ္တဲ့အျပင္.. တရုတ္ျပည္ရဲ႔ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ အတူ တဟုန္ထုိး အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္လာခဲ့တဲ့ ျပည္နယ္တစ္ခုပဲ..။

တရုတ္ျပည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ခဲ့တဲ့ သုံးေခါက္မွာ.. ပထမဆုံးအေခါက္က.. ကူမင္း၊၀င္းဇုိး၊ခ်န္ဇုိး၊နန္ကင္း ကေန ျပည္ေတာ္ျပန္ခဲ့ၾကျပီး ဒုတိယအေခါက္မွ အဲဒီကြမ္တုံးျပည္နယ္ကုိ ေရာက္ခဲ့ရတယ္..။ ခရီးစဥ္ကေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ရန္ကုန္ကေန မႏၱေလးဆင္း၊ ဆရာသမား ေရျမင္းကုိ ပင့္၊ ကူမင္းကုိ ခ်ီတက္..၊ အဲဒီကမွ တဆင့္ ကြမ္က်ိဳးေပါ့..။ ဒါေပမယ့္.. ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ ေရျမင္းရယ္၊ ေက်ာ္သူရ ရယ္ အျပင္.. ေနာက္တုိးမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပါ ပါလာခဲ့တယ္..။ ႏုိင္ငံျခားကုိတစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးလုိ႔ အေတြ႔အၾကံဳရေအာင္ဆုိျပီး သူ လုိက္လာခဲ့တာပဲ..။

တကယ္လည္း သူေမွ်ာ္လင့္သလုိ.. အေတြ႔အၾကဳံေတြ တပုံၾကီး ရသြားခဲ့တယ္..။

အဲဒီအေခါက္ ကူမင္း.. ကြမ္က်ိဳးေလယာဥ္က ေနာက္က်တယ္..။ ညဥ္႔အေတာ္နက္မွ ကြမ္က်ိဳးကုိ ေရာက္တယ္..။ ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ.. နီးစပ္ရာ ဟုိတယ္တစ္ခုမွာ အိပ္လုိက္ၾကရတယ္..။ ထူးျခားတာဆုိလုိ႔ ေက်ာ္သူရက ဟုိတယ္အခန္းခကုိ ေစ်းဆစ္တာပဲ..။ reception desk မွာ အခန္းအမ်ိဳးအစားနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာေစ်းႏႈန္း ေရးထားတာၾကည္႔ျပီး ေက်ာ္သူရက.. ေစ်းကုိ သုံးခ်ိဳးႏွစ္ခ်ိဳးေလာက္နဲ႔ ဆစ္တယ္..။ ဧည္႔ပါးလုိ႔လား ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး..။ ယြမ္ေလးရာ ေရးထားတဲ့အခန္းကုိ ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္နဲ႔ ေစ်းတည္႔သြားတယ္..။

ကြ်န္ေတာ့္အလုိသာဆုိရင္.. ေရးထားတဲ့ ေစ်း.. ေပးလုိက္မိမွာပဲ..။ ေက်ာ္သူရ ေျပာမွပဲ ဟုိတယ္ခ ဆုိတာ.. အေလ်ာ့အတင္းရွိမွန္း သိေတာ့တယ္..။

ေနာက္တေန႔မနက္မွာ ေရျမင္းအမ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္..။ ေရျမင္းအမက ကြမ္က်ိဳးမွာေနတယ္..။ သူ႔အဆက္အသြယ္နဲ႔ပဲ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔.. ကြမ္က်ိဳးကေန.. ကီလုိမီတာ ေလးဆယ္ေလာက္ေ၀းတဲ့.. တုံးကြမ္ (Dongguan) လုိ႔ ေခၚတဲ့ ျမိဳ႔ကုိ သြားခဲ့ၾကတယ္..။ ကြမ္က်ိဳး ကေန တုံးကြမ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ လမ္းေတြ သိပ္ေကာင္းတယ္..။ ဘန္ေကာက္က အေ၀းေျပးလမ္းေတြလုိပဲ ကြန္ကရစ္မုိးပ်ံလမ္းေတြပဲ..။တုံးကြမ္မွာ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လုိခ်င္တဲ့ စက္ပစၥည္းစက္ရုံက လူေတြနဲ႔ ေတြ႔ျပီး လုိအပ္တာေလးေတြ ၾကည္႔ၾကရွဳၾက ေဆြးေႏြးၾကနဲ႔ တေနကုန္သြားခဲ့တယ္..။

ကိစၥျပီးလုိ႔ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ စက္၀ယ္တာ၊ မ၀ယ္တာ အပထားလုိ႔.. မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္.. ညစာ ေကြ်းပါရေစ၊ စားျပီးမွ ျပန္ၾကပါ..။ တုံးကြမ္နဲ႔ ကြမ္က်ိဳး လြန္ေရာကြ်ံေရာ ေမာင္းရ တစ္နာရီေပါ့..။ သူတုိ႔ ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးပါ့မယ္ ဆုိျပီး.. ဒင္နာ စားဖုိ႔ အတင္းေျပာေနတာနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ညစာကုိ တုံးကြမ္မွာ ေလြးလုိက္ၾကေတာ့တယ္..။ ထုံးစံအတုိင္း.. “ ေဟာင္ ” ၾက ရျပန္တယ္..။ အားလုံး စားျပီး ေသာက္ျပီးေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လဲ ေဒါင္ခ်ာဆုိင္း လုိ႔..။ သူတုိ႔တေတြလည္း သုိင္းကြက္ေတြ နင္းလုိ႔ ေပါ့..။

စက္ရုံ သူေဌးက မူးေနတဲ့ၾကားက သူ႔ဒရုိင္ဘာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လုိက္ပုိ႔ ဖုိ႔ လွ်ာေလးအာေလးနဲ႔ အမိန္႔ေပးတယ္..။ မင္း ယာဥ္ေမာင္းက ငါတုိ႔တည္းတဲ့ေနရာ သိလုိ႔လားလုိ႔ ေမးေတာ့.. “ သိဖုိ႔ မလုိဘူး.. ငါ့ကားမွာ GPS ပါတယ္.. မင္းတုိ႔ တည္းမယ့္ ဟုိတယ္သာ ေျပာလုိက္ .. GPS အညႊန္းအတုိင္း ငါ့ ဒရုိင္ဘာ ေမာင္းလိမ့္မယ္ ” တဲ့..။

တယ္ဟုတ္ ပါ့လားလုိ႔ မူးမူးနဲ႔ အံ့ၾသမိရေသးတယ္..။

အဲသလုိနဲ႔ ညဆယ့္တစ္နာရီေလာက္မွာ တုံးကြမ္ကေန ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ ကြမ္က်ိဳးကုိ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္..။ ေရျမင္းက ဒရုိင္ဘာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တည္းတဲ့ ဟုိတယ္လိပ္စာ ေပးလုိက္တယ္..။ ဒရုိင္ဘာက အဲဒီလိပ္စာကုိ GPS မွာ ထည္႔သြင္းျပီး လမ္းေၾကာင္းအညႊန္းအတုိင္း ေမာင္းေတာ့တာပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အားလုံးလည္း ခပ္ေထြေထြျဖစ္ေနတဲ့ အရွိန္ရယ္၊ ခရီးပမ္းလာတာရယ္ေၾကာင့္ ကားေပၚမွာ ယူျပီး လုိက္လာခဲ့ၾကတယ္..။

ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ ေမွးကနဲျဖစ္လုိက္.. ႏုိးတ၀က္ျဖစ္လုိက္.. ေခါင္းေထာင္ထလုိက္နဲ႔ ေရာက္ႏုိးေရာက္ႏုိး လုိက္လာခဲ့ၾကတာ.. ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ သုံးနာရီသာ ထုိးသြားတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဟုိတယ္က GPS ေက်းဇူးနဲ႔ ဘယ္ဆီ ဘယ္၀ယ္မွန္းေတာင္ မသိေသးဘူး ျဖစ္ေနပါေရာ..။

ေရျမင္း.. ဒရုိင္ဘာကုိ ေသခ်ာေမးအုံး..၊ ဒီလမ္း ဒီခရီးက ဒီေလာက္ ၾကာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး..။ တစ္ခုခုေတာ့ လဲြေနျပီလုိ႔ အားလုံးက စုိးရိမ္တၾကီး ၀ုိင္းေျပာေတာ့မွ.. ကုိယ္ေရႊဒရုိင္က သူလည္း လမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ လု႔ိ ၀န္ခံေတာ့တယ္..။ ေကာင္းေလစြ..။

ျဖစ္ပုံက.. ေကြ႔ရမယ့္လမ္းကုိ မေကြ႔မိဘဲ ေက်ာ္သြားမိသည္႔တုိင္ GPS က ေက်ာ္သြားျပီလုိ႔ မေျပာဘဲ.. ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ႏုိင္မယ့္လမ္းေၾကာင္းအသစ္တစ္ခုကုိ ျပန္ညႊန္းတာမုိ႔.. ရြာလည္ ကုန္ေတာ့တာပဲ..။

ဥပမာ ေျပာရရင္.. ဆူးေလ အသြားမွာ သမၼတရုပ္ရွင္ရုံေရွ႔ကေန ဘူတာၾကီးဖက္မွားခ်ိဳးမိတာကုိ.. လမ္းမွားခ်ိဳးမိတယ္လုိ႔ မေျပာဘဲ.. ဘူတာၾကီးေရွ႔ကေန ပန္းဆုိးတန္းကုိ ညႊန္၊ အဲဒီကမွ ကန္ပတ္လမ္းအတုိင္း ဗဟန္းအ၀ုိင္းျပန္ပတ္၊ အဲဒီကမွ.. သမၼတရုပ္ရွင္ရုံ စသျဖင့္ လမ္းညႊန္တာမ်ိဳးဆုိေတာ့..တစ္ခါပဲမွားရင္ ကိစၥမရွိေပမယ့္ အမွားေပၚ အမွားထပ္ေတာ့.. ဟုိေကြ႔ဒီေကြ႔နဲ႔.. မေရာက္ႏုိင္ ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ..။

GPS ဆုိေတာ့လည္း လူ႔စိတ္ကုိ ဘယ္သိမလဲ..။ မွားေကြ႔မိတာလား၊ ေကြ႔ခ်င္လုိ႔ ေကြ႔တာလား ဆုိတာ သူမွ မေ၀ခဲြႏုိင္တာဆုိေတာ့.. လမ္းမွားသြားျပီလုိ႔လည္း ဘယ္ေျပာေတာ့မလဲ..။

ေနာက္ဆုံးေတာ့.. ကုိယ္ေရႊဒရုိင္ဘာကုိ.. ေျပာရတယ္..။ ငါတုိ႔ကုိ ေရွ႔နားမွာသာ ခ်ထားခဲ့ေပေတာ့..၊ တုိ႔ဖာသာ.. Taxi ငွားျပန္လုိက္ေတာ့မယ္ လုိ႔..။

အဲသလုိနဲ႔ GPS နဲ႔ေမာင္းတဲ့ ကားၾကီးေပၚက ဆင္းျပီးသကာလ.. ေတြ႔ရာ Taxi ဖမ္းတားျပီး ျပန္လာခဲ့တာ.. ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တည္းမယ့္ ဟုိတယ္ေရွ႔ ဆုိက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ျပန္ေရာက္ လာခဲ့ၾက ပါေတာ့တယ္..။

45.2 Dongguan ( တုံးကြမ္ ) က ငေပြး

တရုတ္ျပည္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ရင္းႏွီးအဖဲြ႔က်တဲ့ တက္စီဒရုိင္ဘာ တစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ သူ႔ပုံက မ်က္စိေမွးေမွး၊ ပိတ္တိပ္တိပ္ နဲ႔မုိ႔ ငေပြး လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ေခၚတယ္..။ သူက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ GPS နဲ႔ လုိက္ပုိ႔တယ္ ဆုိတဲ့ တုံးကြမ္စက္မႈဇုန္နယ္ထဲက ဟုတ္က်ယ္ ဆုိတဲ့ ျမိဳ႔ကပဲ..။ အဲဒီ ဟုတ္က်ယ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တည္းေနက် Sunshine Capital ဆုိတဲ့ ဟုိတယ္ ရွိတယ္..။ တုံးကြမ္ကုိ ေရာက္တုိင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ အဲဒီမွာပဲ တည္းေလ့ ရွိတယ္။ စီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေနရာမွာ ရွိတဲ့ ဟုိတယ္ဆုိေတာ့... ေယာက်္ားသားတုိ႔ေပ်ာ္စရာ အကုန္အစုံ ရွိတဲ့ ဟုိတယ္ပဲ..။ ဘား၊ ႏုိက္ကလပ္၊ ကာရာအုိေက အားလုံး ရွိတယ္..။

ငေပြးက အဲဒီဟုိတယ္ေအာက္မွာ အျမဲဂိတ္ထုိးေလ့ရွိတဲ့ တက္စီဒရုိင္ဘာ ေပါ့..။ ငေပြးက လူေနာက္..။ အဂၤလိပ္လုိ တစ္လုံးမွ မတတ္ေပမယ့္.. လက္ဟန္ေျခဟန္မ်ိဳးစုံလုပ္ျပီး.. သူေျပာခ်င္တာကုိ ရေအာင္ ေျပာတတ္တယ္..။ အဲသလုိမ်ိဳး လက္ဟန္ေျခဟန္အလုပ္ေကာင္းလုိ႔လည္း တျခားတက္စီဒရိုင္ဘာေတြထက္ သူ႔ကုိပုိျပီး မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရင္းႏွီးသြားခဲ့ၾကတာပဲ..။ ငေပြးနဲ႔ စေတြ႔တာက. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ ညေနခင္းလမ္းေလွ်ာက္ေစ်း ပတ္မယ္အေတြးနဲ႔ ဟုိတယ္ေအာက္ ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္၊ သူက ဟုိတယ္ Lobby မွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္ျပီး ဧည္႔ေမွ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေတြ႔ၾကတာပဲ..။

ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပဲ ငေပြးက ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ကုိ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ သူလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ services မ်ိဳးစုံ သရုပ္ျပပါတယ္..။ သူဟာ တက္စီဒရုိင္ဘာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ သရုပ္ေဖာ္တာ.. ကိစၥမရွိေပမယ့္.. မိန္းကေလးမ်ားနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးခ်င္ရင္လည္း သူကူညီႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း သရုပ္ျပတဲ့အခါမွာေတာ့ အကုန္လုံး ခြက်ကုန္ပါေတာ့တယ္..။ တရုတ္မဟုတ္၊ အဂၤလိပ္မဟုတ္ အသံ အူးအူးအဲအဲ နဲ႔ ေယာက်္ားမိန္းမ ကိစၥေတြကုိ body language နဲ႔ သူလုပ္ျပတာကုိၾကည္႔ျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မွာ.. ရွက္ႏုိးႏုိးနဲ႔ အုိးတုိ႔အမ္းတန္း ျဖစ္ၾကရပါတယ္..။

ေနာက္ဆုံး ေရျမင္းက တရုတ္လုိ တစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစ လွမ္းေျပာမွ စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႔ ငေပြး တခန္းရပ္သြားေတာ့တယ္..။ အဲဒီကေန စျပီး ငေပြးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အဖဲြ႔က်သြားခဲ့ၾကတယ္..။ တရုတ္ျပည္မၾကီးရဲ႔ ညဥ္႔ငွက္မေလး မ်ားအေၾကာင္းလည္း ငေပြးကေနတဆင့္ .. ထဲထဲ၀င္၀င္ သိခဲ့ၾကရတယ္..။ သူတုိ႔ဆီက ၾကမ္းခင္းေစ်း ယြမ္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ဆုိတာ.. ျမန္မာေငြ ငါးေသာင္းေလာက္ ရွိပါတယ္..။ ငေပြးအဆုိအရ.. အဲသလုိ ခႏၶာကုိယ္ေရာင္းစား ၾကသူေတြထဲမွာ.. စက္မႈဇုန္ထဲက .. အလုပ္သမ ေလးေတြလည္း အခ်ိန္ပုိင္းဆန္ဆန္ ၀င္လုပ္ေနသူေတြ ရွိတာ သိရေတာ့.. ကုိယ့္ႏုိင္ငံက စက္မႈဇုန္ေတြဆီ အေတြးက ေရာက္သြားခဲ့ေသးတယ္..။

ငေပြးကေတာ့ သူေျပာတာမယုံရင္ ေကာင္မေလးေတြဆီက ၀န္ထမ္းကဒ္ ေတာင္းၾကည္႔လုိ႔ ရတယ္ ေျပာေပမယ့္.. သိပ္ၾကီး ျငင္းေလာက္တဲ့ ကိစၥရယ္လုိ႔ မထင္တာေၾကာင့္ သူ႔အဆုိကုိ ကန္႕ကန္႔ကြက္ကြက္ ေတာ့ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က.. မေလးရွားက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ရန္ကုန္လာလုိ႔ သူ႔ကုိ ညဖက္ .. Park Royal ဟုိတယ္က ႏုိက္ကလပ္ ကုိ လုိက္ပုိ႔ဖူးတယ္..။ ႏုိက္ကလပ္မွာ ေသာက္စားျပီးလုိ႔ အျပန္မွာ အေဖာ္အေလွာ္ေလး လုိခ်င္တယ္ေျပာလုိ႔.. နီးစပ္ရာ ေခၚယူေစ်းညိွၾကည္႔ေတာ့.. ငါးေသာင္း တဲ့..။ ဒါေတာင္မွ.. ႏုိင္ငံျခားသား အလာမ်ားတဲ့ Park Royal လုိ ေနရာကမုိ႔ အဲသေလာက္ ေစ်းျဖစ္ေနတယ္ ဆုိေပမယ့္ က်န္တဲ့ေနရာေတြမွာလည္း သုံးေလးေသာင္းေအာက္ မေလ်ာ့ပါဘူး..။

ေနာက္တေန႔မနက္.. အဲဒီမိတ္ေဆြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ေတာ့.. ညက သူေခၚသြားတဲ့ မိန္းကေလးအေၾကာင္း စကားစပ္မိရာကေန.. စက္မႈဇုန္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့.. အလုပ္သမေလးမ်ားရဲ႔ လစာ ကုိ သူေမးလုိ႔ ေျပာမိတယ္..။ တစ္လတစ္လ သုံးေလးေသာင္းေတာ့ ရမွာေပါ့ လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျဖေတာ့.. “ It is very attractive to be a prostitue, here ” လုိ႔ သူက မွတ္ခ်က္ျပဳတယ္..။ စိတ္ထဲမွာ.. သူ႔မွတ္ခ်က္ကုိ မခံခ်င္သလုိ ျဖစ္မိေပမယ့္.. သူက အရမ္းကာေရာ မွတ္ခ်က္ခ်တာမဟုတ္ဘဲ.. ၀န္ထမ္းလစာနဲ႔ prostitue ညေၾကး ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ ေျပာတာမုိ႔.. မခံခ်င္ေပမယ့္ ခံခဲ့ရပါတယ္..။

သူေရာက္ဖူးတဲ့ တျခားႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ.. ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္လုပ္စားရင္ ရမယ့္ အနိမ့္ဆုံးလစာ ဟာ.. prostitue လုပ္စားလုိ႔ ရမယ့္ ညေၾကးထက္ အနည္းဆုံး ဆယ္ဆေလာက္ ရွိသတဲ့..။ အခု ဒီမွာက.. တစ္လလုံး ပင္ပင္ပမ္းပမ္း အလုပ္လုပ္လုိ႔ ရမယ့္လစာနဲ႔ ညေၾကးက အခ်ိဳးတူေလာက္ ျဖစ္ေနေတာ့.. အနည္းနဲ႔အမ်ား Impact ရွိကုိ ရွိတယ္လုိ႔ သူကေတာ့ ေထာက္ျပသြားခဲ့တယ္..။

ျပည္မၾကီးမွာလည္း.. အနိမ့္ဆုံးလစာက.. ယြမ္ရွစ္ရာ၊ တစ္ေထာင္ ၀န္းက်င္ေလာက္ပဲ ရွိတာဆုိေတာ့ လစာ-ညေၾကး အခ်ိဳးက သိပ္ၾကီး ျမင့္လွတယ္မွ မဟုတ္ဘဲေလ...။

45.3 တရုတ္ နဲ႔ အတု..

ဒီရက္ပုိင္း တရုတ္က လုပ္တဲ့ ၾကက္ဥအတုေတြအေၾကာင္း.. ဟုိဟုိဒီဒီ သတင္းေတြမွာ.. ေတြ႔ေနရေတာ့.. တုံးကြမ္က တရုတ္တစ္ေယာက္ ေဖာက္သည္ခ်တဲ့ တရုတ္လုပ္ပစၥည္းေတြ အတုအလြန္မ်ားတဲ့ အေၾကာင္းေလး ေခါင္းထဲ မွာ ေပၚလာတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၀ယ္မယ့္ စက္ပစၥည္းေတြရဲ႔ Electrical Spare Parts ေတြကုိ.. တရုတ္လုပ္ပစၥည္းေတြ မလုိခ်င္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကရာကေန.. အဲဒီအေၾကာင္းကုိ သူက ရယ္စရာအေနနဲ႔ ေျပာျပ ခဲ့တာပဲ..။

တရုတ္ျပည္က လုပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြမွာ အတု ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲ ဆုိရင္.. တုံးကြမ္က စက္ရုံပုိင္ရွင္သူေဌးတစ္ေယာက္.. အေၾကြးမဆပ္ႏုိင္ေတာ့လုိ႔ အဆိပ္ေသာက္ျပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတယ္..။ မိသားစုနဲ႔ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြကုိ.. သူေတာ့ အေၾကြးမဆပ္ႏုိင္ေတာ့လုိ႔ အဆိပ္ေသာက္သတ္ေသသြားျပီ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း သတင္းစကားစာေရးထားခဲ့ျပီး အဆိပ္တကယ္ေသာက္ပစ္လုိက္တယ္..။ ဒါေပမယ့္.. အဆိပ္က အစစ္မဟုတ္ဘဲ အတုျဖစ္ေနေတာ့ သူမေသဘူး..။

အဲသလုိ အဆိပ္အတုနဲ႔ တုိးျပီး မေသေတာ့မွ.. သူလည္း ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္သြားျပီး ေနာင္တလည္း ရသြားခဲ့တယ္..။ သူ႔မိသားစုနဲ႔ အေပါင္းအသင္းေတြကလည္း.. “ ကံၾကီးေပလုိ႔ သာပဲ ” “ အဆိပ္အတုျဖစ္ေနတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ” ဆုိျပီး .. အဲဒီသူုကုိ ၀မ္းသာအားရ ၀ုိင္း၀န္းႏွစ္သိမ့္ရင္း.. ေသရြာျပန္အထိမ္းအမွန္အေနနဲ႔ ပဲြလုပ္ၾကတယ္...။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပဲြမွာ သူတုိ႔ေသာက္တဲ့ အရက္က်မွ အတုျဖစ္ေနေလေတာ့.. သူတင္မက..သူ႔ေဘာ္ဒါေတြပါ အကုန္ ေသကုန္ေရာတဲ့..။

45.4 ေမႊြးလည္းေမႊးတယ္ ေအးလည္းေအးတယ္

လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ ဆီမီးခုံရြာသား ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ျမင္းျခံက အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္က ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ “ ေတာသား၊ လူအ ” လုိ႔ ေျပာတာ.. အခုထိ မွတ္မိေနေသးတယ္..။ အဲဒီတုံးက အဘြားၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လက္ခု (လက္ႏွီးစုတ္) ေပးျပီး အိမ္ေရွ႔စားပဲြေပၚက ထမင္းအုိး သြားယူလာခဲ့လုိ႔ ခုိင္းတယ္..။ ရြာမွာက.. ထမင္းအုိးဆုိတာ.. ေျမက်င္းတူး အုတ္ခဲဆင့္ျပီး ထင္းနဲ႔ ခ်က္ၾကတာပဲ..။ လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ ခ်က္တဲ့ ထမင္းေပါင္းအုိးဆုိတာ.. ျမင္ဖူးဖုိ႔ဆုိတာ ေ၀းလုိ႔ ၾကားဖူးတယ္ဆုိရင္ေတာင္ လြန္လွျပီ ဆုိတဲ့ အရပ္က လာတာဆုိေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္လည္း ေၾကာင္စီစီ၊ဇေ၀ဇ၀ါ၊နေ၀တိမ္ေတာင္နဲ႔ .. သူေပးလုိက္တဲ့ လက္ခု ကုိ ယူျပီး မီးစင္ၾကည္႔ကမယ္ စိတ္ကူးျပီး အိမ္ေရွ႔ထြက္လာခဲ့တာေပါ့..။

အိမ္ေရွ႔ေရာက္ေတာ့.. စားပဲြေပၚမွာရွိတဲ့ ပုပုအုိင့္အုိင့္ ပစၥည္းဟာ.. ထမင္းအုိးပဲ ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ေတာ့ တန္းသိပါတယ္..။ စားပဲြေနာက္ကပ္ရက္ နံရံက ပလပ္ေပါက္ရယ္.. ထမင္းေပါင္းအုိးကုိ ဆက္ထားတဲ့ ၀ါယာၾကိဳးေတြကုိ ၾကည္႔ျပီး အဲဒါဟာ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ခ်က္တဲ့ ထမင္းအုိးဆုိတာ ခန္႔မွန္းမိတာပဲ..။ အဲဒါနဲ႔.. ကြ်န္ေတာ္ မရဲတရဲ လက္နဲ႔ တုိ႔ၾကည္႔တယ္..။ ပူလား ေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ၾကည္႔မိတာက ထမင္းေပါင္းအုိး အျပင္အခြံ ( body ) ဆုိေတာ့ ဘယ္ပူမလဲ..။

အထဲမွာမွ တကယ့္ထမင္းအုိး ရွိေနတာ မသိေတာ့.. ေသခ်ာေအာင္ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အဲဒီ body ၾကီးကုိပဲ ထပ္စမ္းၾကည္႔တယ္..။ လုံး၀မပူတာ ေသခ်ာသြားျပီဆုိမွ.. ေပးလုိက္တဲ့ လက္ခုကုိ ခါးၾကားထုိးျပီး ပလပ္ေပါက္က ၾကိဳးေတြကုိ ဆဲြျဖဳတ္၊ ေပါင္းအုိးၾကီးတစ္ခုလုံးကုိ အေျခကေန သိမ္းၾကဳံးမလာခဲ့တယ္..။ စိတ္ထဲမွာလဲ.. ဒီအဘြားၾကီး အသက္ၾကီးလုိ႔ ေယာင္ေတာင္ကန္းတမ္း နဲ႔ မလုိအပ္ဘဲ လက္ခု ေပးလုိက္တယ္.. သူတုိ႔ထမင္းအုိးက ပူမွမပူဘဲ လုိ႔ ေတြးရင္းေပါ့..။

အဲဒီမွာ.. အဘြားၾကီးက ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ “ ေတာသား၊ လူအ ” လုိ႔ ထမင္းေပါင္းအုိးတစ္ခုလုံး မခ်လာတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ျမင္တာနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ့တာပဲ..။

အဲဒီတုံးကေတာ့ ရွက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ထူအမ္းအမ္းၾကီး ျဖစ္လုိ႔ေပါ့..။ ဒါေပမယ့္.. ေနာက္ပုိင္း အေတြ႔အၾကဳံ၊ အေတြ႔အျမင္ေလးေတြ ရလာေတာ့.. “ငါ အဲဒီတုံးက တကယ္ အ ခဲ့သလား ” လုိ႔ ျပန္စမ္းစစ္ၾကည္႔မိေတာ့.. အဲဒါဟာ.. “ အ ” တာမဟုတ္ဘဲ.. lack of experience မွ်သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ.. သိလာရတယ္..။

အဲဒါေလးနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ဒီတစ္ေခါက္ တရုတ္ျပည္ကုိ အေတြ႔အၾကဳံရေအာင္ဆုိျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔နဲ႔ လုိက္တာတဲ့ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းေလး ေျပာခ်င္တာပါ..။ မရည္ရြယ္ဘဲ၊ မထင္မွတ္ဘဲ.. သူရသြားခဲ့တဲ့ တုံးကြမ္ဟုိတယ္က အုိးနင္းခြက္နင္း အျဖစ္သနစ္ေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔က သူအပါ ေလးေယာက္ဆုိေတာ့.. ဟုိတယ္မွာ ႏွစ္ေယာက္ခန္း ႏွစ္ခန္း ယူရတယ္..။ ေရျမင္းနဲ႔ ေက်ာ္သူရက တစ္ခန္း..။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ သူနဲ႔က တစ္ခန္းေနတယ္..။

ဟုိတယ္က four stars အဆင့္ရွိတဲ့ ဟုိတယ္ဆုိေတာ့.. အခန္းအျပင္အဆင္.. facility က မဆိုးလွဘူး..။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလည္း တကုိယ္ေရသုံး သြားတုိက္တံ၊သြားတုိက္ေဆး၊ ဆပ္ျပာ၊ bath gel ၊ body lotion က အစ.. condom.. sexual lubricant ပါမက်န္ ထည္႔ေပးထားတယ္..။ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္.. ။ condom နဲ႔ အဲဒီ lubricant က FOC မဟုတ္ဘဲ.. တစ္ထုပ္ကုိ ဆယ္ ယြမ္ က်တယ္..။

condom ထုပ္က ျပဴးတူးျပဲတဲ နဲ႔ သိသာေပမယ့္.. lubricant ထုပ္က ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားေနတဲ့ တစ္ခါသုံး ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ထုပ္နဲ႔ အရြယ္အစား ထုပ္ပုိးပုံ တေထရာတည္းဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းေဖာ္ဆရာသမားက ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္အထင္နဲ႔ ေရခ်ိဳးတုံး စိန္ေျပနေျပ သမပစ္လုိက္တယ္..။ သူေရခ်ိဳးျပီးလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေရအိမ္၀င္ သြားတုိက္မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့.. bath tap ေပၚတင္ထားတဲ့ .. lubricant က တစ္ထုပ္ ေလ်ာ့ ေနျပီ..။ lubricant က ႏွစ္ထုပ္ရွိတယ္..။ for woman နဲ႔ for man ေပါ့..။

“ ဟာ.. သြားျပီ .. ဒီလူေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ အထင္နဲ႔ တီးထည္႔ပစ္လုိက္ျပီ ထင္တယ္ ” လုိ႔ အလန္႔တၾကား ေတြးရင္း .. အမႈိက္ပုံးထဲ ငု႔ံၾကည္႔မိေတာ့.. ထင္တဲ့အတုိင္း တစ္ထုပ္က ျဖဲသုံးထားလုိ႔.. အခြံပဲ က်န္ေတာ့တယ္..။ အဲဒါနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့တစ္ထုပ္ကုိ ေကာက္ကုိင္ၾကည္႔ေတာ့.. for man တဲ့..။ သြား ျပီ..။ လဲြတာမွ.. ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္နဲ႔ လဲြရုံမက.. ေယာက်္ားမိန္းမပါ လဲြကုန္ေတာ့တာပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သြားတုိက္ရင္း တန္းလန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ျပန္ထြက္ျပီး “ ေဟ့လူ.. ခင္ဗ်ား ေခါင္းေလွ်ာ္ေသးလား ” ဆုိေတာ့.. “ အင္း ေလွ်ာ္တယ္.. ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ” တဲ့..။

“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.. ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ဘယ့္ႏွယ့္ ေနလဲ ေကာင္းလား ” လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း မထူးေတာ့တာမုိ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဆက္ေမးေတာ့

“ အေတာ္ေကာင္းသဗ်ား.. တရုတ္ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္က.. ေမႊးလည္းေမႊးတယ္.. ဦးေရလည္း ေအးတယ္.. အျမဳပ္ေတြလည္း အမ်ားၾကီးထြက္ တယ္ ” တဲ့..။

ကြ်န္ေတာ့္မွာ.. ပါးစပ္ထဲက သြားတုိက္ေဆးေတြေတာင္ အျပင္ စင္ထြက္ကုန္တယ္..။ ခြီးကနဲ.. ပဲ..။ ဆက္ေအာင့္မထားႏုိင္ေတာ့ဘူး..။ ရယ္လုိက္ရတာ..။ ၀ေအာင္ ရယ္ျပီးမွ.. သူသုံးလုိက္တာ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာရေတာ့တယ္..။ အဲဒါေတာင္ စပ္ျဖဲျဖဲ နဲ႔ ေမာင္မင္းၾကီးသားက အျမဳပ္တကယ္ထြက္တာဗ် လုိ႔.. အရွက္ေျပ ေျပာေနေသးတယ္..။ အဲဒီေန႔ညေနက.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေစ်း သြားၾကေတာ့ တဖဲြ႔လုံးက သူ႔ကုိ “ ခင္ဗ်ားေခါင္းကုိ တရုတ္ေတြ ကြက္ၾကည္႔ကြက္ၾကည္႔ လုပ္ေနတယ္.. ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ မသိဘူးေနာ္ ” လုိ႔.. ၀ုိင္းစၾကတယ္..။

သူကလည္း လူေနာက္ဆုိေတာ့.. “ က်ဳပ္ေခါင္းက အနံ႔ရလုိ႔ ေနမွာေပါ့ ” တဲ့..။ ျပန္ေျပာတယ္..။ တဖဲြ႔လုံး အဲဒီေန႔က တ၀ါး၀ါး တဟားဟား နဲ႔.. အူေပါက္ေအာင္ ရယ္ေနခဲ့ၾကတယ္..။ ဇာတ္လမ္းက ျပန္ခါနီး ဟုိတယ္ check out လုပ္တဲ့အထိ မျပီးခ်င္ေသးဘူး..။ bill ရွင္းေတာ့.. ေက်ာ္သူရက “ သူငယ္ခ်င္း မင္းတုိ႔အခန္းမွာ ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္ တည္းျပီး.. lubricant တစ္ထုပ္ သုံးထားတယ္တဲ့.. အဲဒါ receptionist ေတြက.. မသကၤာ ျဖစ္ေနတယ္ ” လုိ႔ ေနာက္ေနေသးတယ္..။

45.5 တရုတ္ျပည္သြားေတာလား နိဂုံး

တရုတ္ျပည္နဲ႔ပါတ္သက္လုိ႔.. ဟုိေျပာဒီေျပာ.. ခပ္ေသာေသာေလး ေျပာခဲ့တာ.. ကုန္သေလာက္ စုံသေလာက္ ရွိသြားခဲ့ျပီ..။ ေျပာစရာက်န္တာဆုိလုိ႔.. တရုတ္ျပည္က (ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြ႔ဆုံခဲ့ရတဲ့) ကုမၸဏီေတြ အေၾကာင္းရယ္.. သူတုိ႔ရဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြ အေၾကာင္းရယ္.. ရဲျမင့္ေခၚ ေရျမင္းရဲ႔ တရုတ္ပစၥည္းမ်ား ခန္႔မွန္းေစ်းျဖတ္နည္းရယ္ ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္..။

အဲဒါေလးေတြကုိ တရုတ္ျပည္သြားေတာလားရဲ႔ နိဂုံးအျဖစ္.. အက်ဥ္းရုံးျပီး (အက်ယ္လည္းေရးစရာမရွိပါ) နည္းနည္းေရးလုိက္ရပါတယ္..။

စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္နဲ႔ တရုတ္ျပည္မွာ.. ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္သြယ္ဆက္ဆံတဲ့.. အၾကီးစား၊အေသးစား၊ အလတ္စား၊ ပိစိေကြး လုပ္ငန္းေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရတယ္..။ တခ်ိဳ႔လုပ္ငန္းေတြက်ေတာ့လည္း ျပည္တြင္းလုိအပ္ခ်က္ ျပည္႔မီေရးေတာင္ မနည္းျဖည္႔စြမ္းေနရေလေတာ့.. ႏုိင္ငံတကာကုန္သြယ္မႈ အေတြ႔အၾကဳံမရွိဘဲ.. လုပ္ငန္းၾကီးကေတာ့ ဧရာမ လုပ္ငန္းၾကီးေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္..။

တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ဆက္ဆံႏုိင္တဲ့အထိ.. International Organization ေတြ ျဖစ္ေနၾကပါျပီ..။

မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့.. ကြန္ျမဴနစ္လက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနလာခဲ့တဲ့ ေဒသခံတရုတ္ေတြထက္.. ေဟာင္ေကာင္၊မကာအုိ၊တုိင္၀မ္ အစရွိတဲ့ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္က တရုတ္ေတြက ပုိျပီး စီးပြားေရးအျမင္ လည္၀ယ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ စက္ပစၥည္း၀ယ္တဲ့ စက္ရုံတစ္ရုံဆုိရင္.. ေဒသခံတရုတ္ေတြ ပုိင္တာျဖစ္တဲ့အျပင္.. သူတုိ႔ရဲ႔ ေဖာက္သည္ေတြကလဲ ျပင္ပကဆုိလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ပထမဦးဆုံးျဖစ္ေနေလေတာ့.. အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ လုပ္မယ္ဆုိလည္း.. ၾကိဳက္သလုိသာလုပ္ဆုိ ျပီး လက္မွတ္ထုိးေပးတယ္..။

ေငြေရးေၾကးေရးကုိလည္း.. ၾကိဳက္တဲ့ပုံစံနဲ႔သာ ေပးဆုိျပီး သေဘာတူတယ္..။ သေဘၤာတင္ဖုိ႔.. ပစၥည္းေတြထုတ္ပုိးဖုိ႔ ဆုိရင္လည္း.. သူတုိ႔သိမေနဘူး..။ လိမ္မယ္ေကာက္မယ္ဆုိတဲ့သေဘာမ်ိဳး ေ၀းလုိ႔.. ရွိသင့္ရွိထုိက္၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္တဲ့.. အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္တစ္ခု ျဖစ္ေရးကုိေတာင္.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကပဲ ဦးေဆာင္ခဲ့ရတယ္..။

တကယ့္ကုိ.. ႏုိင္ငံတကာစီးပြားေရးအဖဲြ႔အစည္း အဆင့္မီေနတဲ့.. ကုမၸဏီက်ေတာ့လည္း.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ေစ်းစကားေျပာ၊ ေစ်းျဖတ္.. လက္ခံေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးတာက.. ျမန္မာ့မ်က္စိနဲ႔ၾကည္႔ရင္ ငခြ်တ္ကေလးသာသာပဲ..။

အဲဒါကေတာ့.. တရုတ္ျပည္မၾကီးက ကုမၸဏီလုပ္ငန္းစုေတြကုိ .. ကုိယ္စားျပဳတဲ့အျမင္ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေပမယ့္..ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ထိေတြ႔သိျမင္ခဲ့ရတဲ့ တစိတ္တပုိင္းရုပ္လုံးပါပဲ..။

တျခားမွတ္မွတ္သားသား ေျပာစရာဆုိလုိ႔.. ေရျမင္း ရဲ႔ တရုတ္လုပ္ပစၥည္းမ်ား ၾကမ္းခင္းေစ်းျဖတ္နည္း သီ၀ရီ အေၾကာင္း ေျပာရမွာပဲ..။

စက္ရုံတစ္ရုံေရာက္လုိ႔.. ဘယ္ပစၥည္းကဘယ္ေစ်းလုိ႔.. ေစ်းဖြင့္တာနဲ႔ ေရျမင္းက .. ဂဏန္းတြက္စက္ ေကာက္ကုိင္ျပီး.. ေစ်းမ်ားတယ္.. ေစ်းနည္းတယ္.. ေစ်းေခ်ာင္တယ္.. တန္တယ္.. စသျဖင့္.. တန္းေျပာလုိ႔.. ဘယ္လုိတြက္လုိက္တာလဲ လုိ႔ စပ္စုမိတယ္..။

ဒါမ်ားအလြယ္ေလး.. သူတုိ႔ပစၥည္းရဲ႔ အေလးခ်ိန္ကုိ.. ျမန္မာျပည္က သံေစ်းနဲ႔ ေျမွာက္.. ရလာတဲ့ရလာဒ္ကုိ သုံးဆျပဳ လုိက္တာလုိ႔.. ေရျမင္းကေျပာတယ္..။

ဥပမာ တရုတ္လုပ္.. Generator တစ္လုံးရဲ႔ ေစ်းဆုိရင္.. စက္အေလးခ်ိန္ တစ္တန္ေလးရင္.. သံေစ်းတစ္တန္ သုံးသိန္းေလာက္နဲ႔ ေျမွာက္ျပီး.. သုံးဆထပ္ျပဳေတာ့ ကုိးသိန္းေပါ့..။ စက္ပစၥည္းမွာ ထည္႔သြင္းတပ္ဆင္ထားတဲ့.. Technology ျမင့္တာမျမင့္တာ.. သုံးထားတဲ့ပစၥည္းေတြ Quality ေကာင္းတာမေကာင္းတာ စတာေတြကုိ ထည္႔မတြက္ေတာ့ဘူးလားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္က ေစာဒကတက္ေတာ့.. “ခင္ဗ်ားတုိ႔အခု၀ယ္တဲ့ စက္ေတြမွာ.. အဲဒါေတြထည္႔တြက္စရာ ဘာပါလုိ႔လဲ ” တဲ့..။

ေရျမင္းက ျပန္ေျပာတယ္..။

ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါတယ္..။ တရုတ္လုပ္ စက္ပစၥည္းေတြ အထူးသျဖင့္ သံထည္ၾကီးေတြနဲ႔ ခုိင္ခုိင္ခန္႔ခန္႔ လုပ္ထားတဲ့ စက္ေတြဆုိရင္.. မူလီ၊၀က္အူကေန.. ရွိသမွ် ပစၥည္းအားလုံး တရုတ္ျပည္တြင္းျဖစ္ေတြခ်ည္းပဲ ဆုိေတာ့.. ေရျမင္းရဲ႔ တြက္နည္းက.. နည္းနည္းေတာ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္းမွန္းဆႏုိင္တာ ေတြ႔ရပါတယ္..။

ကဲ.. အဲဒါေလးကုိ.. တရုတ္ျပည္သြားေတာလားရဲ. နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔.. မွ်ေ၀လုိက္ရပါေၾကာင္း..။